Να 'μαι πάλι, άλλη μια περιπέτεια στο κλάδεμα της μπουκαμβίλιας που έρχεται. Είχα 2 μεγάλες μπουκαμβίλιες στη Σάντα Μπάρμπαρα και τώρα έχω 4 μικρότερες στο νέο μου κήπο στην Τούσον.

Αυτό που πιστεύω ότι είναι η Bougainvillea "Rainbow Gold" φυτρώνει ακριβώς κοντά στην μπροστινή μου πόρτα και δεν είμαι σίγουρη πότε κλαδεύτηκε τελευταία φορά. Είναι ένα άγριο αμπέλι που έχει μεγάλη ανάγκη από ένα σκληρό κλάδεμα και εκπαίδευση.

Ώρα να αναλάβω δράση ώστε αυτή η υπερτροφική μπουκαμβίλια να μη με τρώει ζωντανή κάθε φορά που βγαίνω από το σπίτι!

Εδώ είναι η ουσία με τις μπουκαμβίλιες: ανθίζουν με την ανάπτυξη, οπότε περισσότερο κλάδεμα και τσίμπημα = περισσότερη ανθοφορία.

Αυτό σας δίνει μια ιδέα για το πώς έμοιαζε η μπουκαμβίλια μου (στα αριστερά μπροστά από την καμινάδα) όταν μετακόμισα στο σπίτι. Υπήρχε πολύ λίγη ανθοφορία &- αναπτυσσόταν πάνω από την οροφή &- μέσα στο διάδρομο.

Το σκληρό κλάδεμα που κάνω στα τέλη Ιανουαρίου ή μέσα στον Φεβρουάριο είναι το μεγάλο που καθορίζει το σχήμα που θα έχει το φυτό για το υπόλοιπο του έτους. Οι μπουκαμβίλιες το χρειάζονται, καθώς είναι δυναμικά αναπτυσσόμενες. Κάνω το κλάδεμα όταν τα βράδια αρχίζουν να ζεσταίνονται λίγο - δεν θέλετε να το κάνετε αν υπάρχει κίνδυνος θερμοκρασιών κάτω από το μηδέν (ειδικά για διάστημα μεγαλύτερο των 3 νυχτών) στον ορίζοντα.

Θα δείτε πώς το κλάδεψα, πώς το εκπαίδευσα:

Τι ήθελα να πετύχω:

- Για να κρατήσετε την μπουκαμβίλια κάτω από τη γραμμή της οροφής &? έξω από τις μαρκίζες &? διάδρομο.

- Κλαδέψτε τυχόν κλαδιά μακριά από το παράθυρο. Αυτό είναι ένα παράθυρο με ανατολική έκθεση &- θέλω όσο το δυνατόν περισσότερο φως να εισέρχεται στο σαλόνι.

- Έχετε ένα πιο υγιές φυτό. Το φύλλωμα φαινόταν πάντα λίγο χλωμό & θα λέγαμε, "μπλα". Ελπίζω ότι μεταξύ αυτού του κλαδέματος & κομποστοποίησης θα επανέλθει δυναμικά.

- Και το πιο σημαντικό, φέρτε πολλές ανθοφορίες. Γιατί να έχετε μια μπουκαμβίλια αν δεν μπορείτε να έχετε χρώμα!

Παρόλο που αυτή η μπουκαμβίλια βρισκόταν σε διαδικασία φυλλοβόλησης τη στιγμή που τραβήχτηκε αυτή η φωτογραφία, το φύλλωμά της δεν έδειχνε ποτέ τόσο ωραίο.

Το κλάδεμα & διαδικασία κατάρτισης μπουκαμβίλιες:

Ξεκινάω με το να στέκομαι πίσω για να κοιτάξω πραγματικά την μπουκαμβίλια.

Καταλαβαίνω τι σχήμα θέλω να είναι &- τι πρέπει να κάνω. Κάθε φορά που μετακινώ τη σκάλα κάνω και ένα βήμα πίσω για να βεβαιωθώ ότι όλα πάνε καλά. Είναι δύσκολο να έχεις μια προοπτική όταν η μύτη σου είναι μέσα στο φυτό!

Κάθε φορά που μετακινώ τη σκάλα, κάνω και ένα βήμα πίσω για να βεβαιωθώ ότι όλα πάνε καλά. Είναι δύσκολο να έχεις μια προοπτική όταν η μύτη σου είναι μέσα στο φυτό!

Βεβαιώνομαι ότι όλα τα κλαδευτήρια μου είναι καθαρά και κοφτερά, ώστε να μπορώ να κάνω τις καλύτερες δυνατές κοπές.

Χρησιμοποίησα τα έμπιστα & αγαπημένα μου Felco #2 (είναι το κλαδευτήρι χειρός μου για πάνω από 25 χρόνια τώρα!) & επίσης Corona Long Reach Loppers.

Προχωρώντας προς την μπουκαμβίλια, αφαιρώ πολλά από τα μικρότερα, πιο ξεραμένα κλαδιά. Κλαδεύω ολόκληρα κλαδιά, επιστρέφοντας σε ένα κύριο κλαδί ή στον κορμό. Αυτό θα επιτρέψει στη νέα βλάστηση να επανέλθει πιο δυνατή και υγιής.

Ένα κοντινό πλάνο του κέντρου του φυτού - κλάδεψα τα περισσότερα από αυτά τα μικρότερα κλαδιά καθώς και αυτά που πέρασαν απέναντι.

Το ίδιο ισχύει και για μερικά από τα μεγαλύτερα κλαδιά που διασταυρώνονται ή προεξέχουν.

Κλάδεψα όλα τα εναπομείναντα κλαδιά για να τα βάλω μέσα και να τονώσω τη νέα ανάπτυξη. Θέλω να φέρω την ανθοφορία για να κρατήσω τα κολιμπρί και τις πεταλούδες ευτυχισμένες!

Οι μπουκαμβίλιες δεν είναι προσκολλημένα αμπέλια (σε αντίθεση με το ροζ γιασεμί, το αγιόκλημα, την πρωινή δόξα κ.λπ.).

Χρειάζονται εκπαίδευση, υποστήριξη και στερέωση. Απεγκλώβισα όλα τα προηγουμένως στερεωμένα κλαδιά και τα επανατοποθέτησα. Υπάρχουν 2 κλαδιά που πλαισιώνουν το παράθυρο και τα οποία πρέπει να στερεώσω, αλλά μου λείπει το υλικό. Αυτό θα γίνει μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες.

Εδώ είναι το τελικό έργο, το οποίο ξέρω, μοιάζει με ένα μάτσο ξύλα. Μπορεί να φαίνεται ότι αφαίρεσα πολλά, αλλά πιστέψτε με, οι μπουκαμβίλιες μεγαλώνουν ξανά σαν τρελές. Άπλωσα ένα στρώμα κομπόστ 4″ γύρω από τη βάση αυτού του φυτού για να θρέψω το έδαφος.

Αν είστε νέοι στον κόσμο του κλαδέματος της μπουκαμβίλιας, σας προειδοποιώ: έχουν αγκάθια, μερικά είδη και ποικιλίες πιο άγρια από άλλα. Φορέστε γάντια και ίσως και μακριά μανίκια. Το κλάδεμα μιας μπουκαμβίλιας είναι ένα έργο που καλύτερα να μην γίνεται με μπικίνι!

Θέλω αυτή η κληρονομημένη και κατάφυτη μπουκαμβίλια μου να είναι μια πανδαισία χρωμάτων την άνοιξη. Παρεμπιπτόντως, θα κάνω σίγουρα μια ανάρτηση και ένα βίντεο σε μερικούς μήνες, ώστε να μπορείτε να δείτε πώς επανήλθε. Θα κάνω 3 ή 4 ελαφρύτερα κλαδέματα κατά τη διάρκεια της θερμής περιόδου, που θα τελειώσει στα τέλη Νοεμβρίου. Το κλάδεμα των άκρων, το οποίο κάνω όταν μου έρχεται η διάθεση, είναι το κλειδί για αυτή την πυκνή επίδειξη χρώματος. Εδώ στην έρημο, θέλω ένα λουλουδάτοέκρηξη!

Καλή κηπουρική &- ευχαριστώ για την επίσκεψή σας,

Αυτή ήταν η Bougainvillea glabra μου στη Σάντα Μπάρμπαρα, μια πραγματική ανθοφόρος μηχανή για 9 μήνες το χρόνο. Μεγάλωσε πάνω & πάνω από το γκαράζ μου και έκανε ένα μεγάλο "WOW" από όποιον την έβλεπε!

ΜΠΟΡΕΊ ΕΠΊΣΗΣ ΝΑ ΣΑΣ ΑΡΈΣΕΙ:

• Πράγματα που πρέπει να ξέρετε για τη φροντίδα των φυτών Bougainvillea
• Συμβουλές κλαδέματος μπουκαμβίλιας: όλα όσα πρέπει να ξέρετε
• Συμβουλές χειμερινής φροντίδας μπουκαμβίλιας
• Απαντώντας στην ερώτησή σας σχετικά με την Μπουκαμβίλια

Αυτή η ανάρτηση μπορεί να περιέχει συνδέσμους θυγατρικών. Μπορείτε να διαβάσετε τις πολιτικές μας εδώ. Το κόστος σας για τα προϊόντα δεν θα είναι υψηλότερο, αλλά ο κήπος Joy Us λαμβάνει μια μικρή προμήθεια. Σας ευχαριστούμε που μας βοηθάτε να διαδώσουμε τη λέξη & να κάνουμε τον κόσμο ένα πιο όμορφο μέρος!